شهر ما این روزها عجیـــب بوی شهادت می دهد...
من باز حرف از شهادت زدم
و خنده ملائکــــــ....
یک بار گفتم و باز هم میگویم
دلم شهــــــادت میخواهد
مردن را همه بلدند....
من دلم گنده تر از اعمالم از تو میخواهد...
کاش طوری زندگی کنم که لایق باشم
که حتی این آرزو هر روز با من باشد...
حجاب یعنی به جای شخص، شخصیت را دیدن. حجاب یعنی به همه ی نا محرمان و ظاهر بینان "نه" گفتن. حجاب آوای ملکوتی جمال طلبی معنوی زن است. حجاب تلالو شبنم بر چهره ی زیبای گل است. حجاب تضمینی برای تداوم خط زیبای شرافت است. حجاب تداوم بخش آیه های مهربانی متقابل همسران است. حجاب بوته ی خوشبوی گل عفاف است. حجاب سپری است قوی در برابر شمشیرهای تهاجم فرهنگی. حجاب سند اطاعت از فرمانده هستی است. حجاب زنجیری گران بر دستهای دیو گناه است. حجاب گامهای بلند انسان در کوچه های معانی است. وقتی مروارید زیبایی هایت را به صدف حجاب و عفاف می سپاری، خدا تو را آبی می کند. آنقدر آبی که آسمان به تو رشک می برد حجاب، سپری در برابر رهزنان گوهر عفاف است و موجب کمانه کردن تیر زهرآلود چشم ناپاکان. دختران و زنان شایسته با آراستن خویش به "پوشش اسلامی" بزرگترین معلمان اخلاق و پاکی و فضیلتند. آنان که جسم خود را ارزشمندتر از آن می دانند که هر چشمی از آن بهره ببرد، بر مسند والای فضیلت نشسته اند. حجاب، عفاف وشخصیت ومتانت زن را نمودار می کند و او را همچون مرواریدی گرانبها در بر می گیرد. حجاب، دختران جوان و نوجوان را از طمع شکارچیان هوس حفظ می کند و آنان را در رسیدن به قله ی رفیع نیکبختی یاری می بخشد. دنیا در برابر گرفتن حجاب از زن، چیزی که سعادت و خوشبختی او را تآمین کند، به وی نداده است. دامن پاک حجاب از پلیدی ها پیراسته است.
پروردگارا،
میدانم که تاتوراهی نیست.
می دانم که آسمان فیض ورحمتت همه جا برسرم سایه دارد.
میدانم که دست های مهربانت همیشه پشت وپناهم است.
می دانم که توهمیشه نگران لغزش ها ناتمام من هستی.
مهرباناکمکم کن...
کمکم کن،تاآینه روحم رابه شیرینی ناپایدار وفریبنده گناهان آلوده نسازم.
پروردگارا...
من این لذت هارا به بهانه ی دوری از تونمی خواهم...
تنها تورا می خواهم...ای مهربان ترین مهربانان!!!
